-
1 уң-сул
сущ.; собир.верх ( лицевая сторона) и изна́нка (чего-л.)тукыманың уңы-сулы бер — верх и изна́нка тка́ни одина́ковые
••уңны-сулны аермау (абайламау) — ничего́ не смы́слить; не знать где пра́во, где ле́во
уңны-сулны белмәү — ничего́ не признава́ть
уңны-сулны карамыйча (белмичә, күрмичә) — см. уңга-сулга карамыйча